بسم الله و له الحمد

صراط مستقیم که از مو باریک تر و از شمشیر برنده تر است، راه تعادل و مخالفت با افراط ها و تفریط هاست. علی (ع) می فرمایند: «الیمین و الشّمال مضلّة و الطّریق الوسطی هی الجادّة» چپ و راست گمراهی اند و جاده ایمن، راه میانه و اعتدال است. در بحث ولایت نیز همواره سه گروه افراطی، تفریطی و اعتدالی وجود داشته است. عده ای منکر حقّ ولایت اولیاء بوده اند و بعضی کاسه داغ تر از آش و گروهی هرچند اندک جانب اعتدال را رعایت کرده اند. (المتقدّم لهم مارق و المتأخّر عنهم زاهق و اللازم لهم لاحق)
در همه اعصار رهبران بر حق جامعه اسلامی از امامان هدی (علیهم صلوات الله) تا نائبان ایشان تا ولیّ فقیه در عصر حاضر، با هر دو گروه افراط گر و تفریط گر مخالفت کرده اند. جریان غالیان (غلاة یا غلوّ کنندگان) از خطرناک ترین نحله های فکری در جامعه اسلامی بوده و هستند که چه بسا خطرشان از معاندان تفکر ولایی بیشتر است. معروف است که می گویند «اگر می خواهی یک تفکر یا شخص را لگدمال کنی، لازم نیست توانت را صرف مخالفت با آن کنی؛ بلکه کافی است از او بد دفاع کنی. بد دفاع کردن به مراتب اثر تخریبی فاجعه بار تری برای او خواهد داشت.»
در سال های پس از انقلاب اسلامی هر دو گروه افراطی و تفریطی از هیچ تلاشی برای ضربه زدن به تفکر ناب ولایی فروگذار نکرده اند. این در حالی است که صاحبان فکر سلیم و رهروان اعتدالی ولایت متأسفانه کمتر تلاش (بخوانید جهاد)‏ کرده اند این راه میانه را معرفی کنند و لذا در بسیاری از موارد، افراطیون میدان دار دفاع از ولایت بوده اند.
این کم کاری، بارها باعث شده است که رهبری خود به میدان آمده و در برابر منحرفان ایستاده، معاندان را ناکام گذاشته و غالیان را دور کنند.
به عنوان نمونه یکی از شعارهایی که ایشان به شدت در برابر آن ایستادند و متذکر شدند که دیگر تکرار نشود مسأله «ذوب در ولایت» بود. ذوب در یک فرد و فانی شدن در او به قیمت از دست دادن فکر و تعقّل و اندیشه و اراده و قدرت انتخاب،‏ همان نقطه انحرافی این شعار است که ایشان با روشن بینی و بصیرت جلوی ترویج آن را گرفتند.
شعار ذوب در ولایت شاید از جمله معروف شهید والامقام آیت الله سیّدمحمدباقر صدر ریشه گرفته باشد و بعدها به این فکر انحرافی تبدیل شده باشد.

شهید صدر که خود از مراجع بزرگ نجف بود،‏ همزمان با اوج گیری نهضت اسلامی مردم ایران به شاگردانش فرموده بود: «ذوبوا فی الخمینی کما ذاب فی الإسلام» در خمینی ذوب شوید همانگونه که او در اسلام ذوب شده است. از نظر شهید صدر ذوب شدن در خمینی،‏ ذوب در فرد نیست؛ بلکه ذوب در اسلام است (...کما ذاب فی الإسلام) چرا که خمینی خود در اسلام ذوب شده است. پس تو هم اگر در او ذوب شوی، در اسلام ذوب شده ای؛ و اگر در اسلام ذوب شدی، سکوت و کلامت، سکون و حرکتت، خواب و بیداری ات، همه و همه درس خواهد بود و حکمت...

آن روز که شهید صدر (ره) این جمله را می فرمود، در میان شاگردانش سیّدی جوان و خوش سیما، دل به فرموده استاد سپرد و آنچنان در خمینی (ره) ذوب شد که امروز همه مردم جهان وقتی چهره او را می بینند و خروش کلامش را می شنوند، سیمای دلنشین خمینی را به یاد می آورند و طنین ملکوتی فریاد او را در دل زنده می کنند.

«سیّد حسن نصرالله» که به راستی نه در خمینی، بلکه در اسلام ذوب شده است و امروز مایه عزّت و افتخار هر مسلمان و هر انسان آزاده و خار چشمان مستکبران و خودکامگان در هر نقطه این کره خاکی است.

خدایا محبّت اولیائت را در دل های ما روزافزون بگردان!

نوشته شده توسط : سید کمیل

بسم الله []