این دل‏نوشته را چهار سال پیش که طلبه و دانشجوی دوره کارشناسی ارشد مدرسه عالی شهید مطهری بودم خطاب به مقام معظم رهبری نوشتم و به خاطر انتشار آن توبیخ شدم و تهمت «ضدّ ولایت فقیه!!!» را هم تحمل کردم؛ آن روز گمان نمی‏کردم که در این مدت کوتاه با بی‏کفایتی و سوءمدیریت مسؤولان مدرسه به این زودی شاهد برپایی مراسم فاتحه‏خوانی «مدرسه عالی شهید مطهری» باشیم. آقایان، مدرسه عالی را نابود کردند و به جای مجلس ختم، خبر کشته‏شدن مدرسه را با افتخار و وقاحت تمام در رسانه‏ها اعلام کردند و کف زدند و خندیدند و جشن گرفتند... حضرات آقایان، قبر و قیامت و حشر و حساب و کتاب و آتش و عذاب و جهنمّی هم هست؛ فَأین تذهبون؟؟؟

رهبرم!
گاهی که به مدرسه عالی می‏آیید احوال ما دانشجویان و طلاب مدرسه را هم بپرسید .
دردها و رنج‏هایمان اگر چه به جان‏کاهی و سوزناکی غم و غصه‏های شما نیست، اما گوش شنوایی می‏طلبیم تا به حکایتمان دل بسپارد .
آغوش گرمی می‏جوییم تا در دامان پر مهرش دمی آرام بگیریم و دست نوازشی می‏خواهیم تا به لطف، ما را آرام کند .
گاهی که به مدرسه می‏آیید تا فاتحه‏ای در مجلس ختمی بخوانید، سراغ ما را هم بگیرید و از ما نیز پرس‏و‏جویی بکنید؛
و گرنه دیری نخواهد پایید که بیایید و فاتحه‏ای هم برای ما و همه آرمان‏های فراموش شده مدرسه عالی بخوانید .
هرگز چنین مباد ….

نقشه راه و متن مانیفست فراموش شده مدرسه عالی شهید مطهری در بیان مقام معظم رهبری
لیست یادداشت‏های وبلاگ 4 سال پبش؛ جنبش اعتراضی به سوء عملکرد مدیران بی‏کفایت مدرسه عالی شهید مطهری

نوشته شده توسط : سید کمیل

بسم الله []