از ماست كه بر ماست ... من دانشجو و شماي طلبه ...سلام سيدجان ...متاسفانه فضاي عمومي جامعه ، فضاي بي اعتماديست ... فضايي كه به خاطر سهل انگاري گذشتگان نچندان دور جامعه انقلابي ما به وجود آمده است، چه آنان كه سنگ اسلام و اسلام خواهي را به سينه مي زدند و چه آنان كه داعيه روشنفكري داشتند ... جامعه حوزوي تبديل به يك جامعه سنتي بسته شده بود كه نسبت به هر شبه اي موضع تدافعي منفعلانه به خود مي گرفت و هيچ گونه توليد فكر و بينش نو ،تدوين منابع جديد و ابزارهاي ارتباطي متناسب با فهم كنوني جامعه را به خود نمي پذيرفت و ذهن جستجوگر جوانان آنروز، براي دريافتن پاسخ هايي نو كه او را ارضاع مي كرد، به منابع جديدي غير از منابع سنتي تكويني رايج، روي مي آورد، منابعي كه به همراه خود بينش هاي جديد و مكاتب جديدي را به همراه داشت و ذهن جوان را مملو از توجيهات و پاسخ هاي بشري غير توحيدي مي كرد، ، در آن روزگار كه حوزه خود را از دادن پاسخ روشن به سئوالات جديد جوانان مبرا مي پنداشت و مطرح كردن اين گونه سئوالات را بدعت در دين مي دانست، جوان مجبور مي شد پاسخ هايي غير از مكتب اسلامي خويش را بپذيرد و اين چنين مي شد كه دانشجو از دانشگاه فاصله مي گرفت و حاضر نبود جانب كسي را بگيرد كه او را بي جواب مرتد مي خواند...اما چند ساليست كه حركتي نو در حوزه به وجود آمده و آن هم بازگشت نخبگان دانشگاه به فضاي حوزه و بالعكس است، جواناني پرشور كه جواب هايي نو براي شبهات روز دارند، حركتي كه پس از شهادت بزرگاني چون مفتح و مطهري و بهشتي ... سالياني بود كه هيچ نمودي نداشت و تداوم اين حركت مسلما اعتماد جوان به حوزه را افزايش خواهد داد ...از اينكه جانب عدل و انصاف را رعايت كرديد ممنونم... يا حق!
سلام
عجب روز و شب هايي بود ....
آن سخنراني كه كمتر از نيم ساعت بود .... گريه هاي بي امان ...
بماند.
باشد كه عبرت بگيريم و بگيرند ...
جاري باشيدياحق
