دیروز 16 آذر و روز دانشجو بود. چند روز بعد هم 27 آذر و روز وحدت حوزه و دانشگاه است. حیفم اومد از این مناسبت ها همین جوری عبور کنم و چیزی ننویسم.
امام صادق‏(ع) فرمودند: بهترین برادران من کسی است که عیوبم را به من هدیه کند؛ گفتم چه هدیه‏ای برای دوستان دانشجوم بهتر از اینکه محترمانه و خاضعانه لیستی از اشکالات و آسیب‏هایی که به دانشجو و جریانات دانشگاهی وارده رو بنویسم و ازشون دعوت کنم برای ترمیم و اصلاح این نقاط ضعف قدمی بردارند.
البته ناگفته نمونه که بنده هم خودم رو هنوز دانشجو می دونم! یعنی تا وقتی پایان نامه‏مو ننوشتم، دانشجو هستم! پس به کسی بر نخوره لطفاً!

من بیست مورد از تهدیدها و آسیب‏ها رو نوشتم؛ هرکس چیز دیگه‏ای به ذهنش میرسه به این لیست اضافه کنه تا هدیه‏مون کاملتر بشه.
1-  آرمان‏خواهی بدون همت و مجاهدت
2-  سطحی نگری و ظاهربینی و عدم تعمق در معارف
3-  جدی نگرفتن میدان مجاهده علمی (عدم باور قلبی این میدان)
4-  بازیچه و آلت دست و ابزار تحقق اراده‏های ناپاک واقع شدن و زود فریب خوردن
5-  فقدان زمان‏آگاهی و عقب ماندن از سیر کلی مسائل و تحولات
6-  انفعال، رخوت و خمودگی و عدم تاثیرگذاری مثبت بر جریانات کلان جامعه
7-  عدم مسؤولیت پذیری کامل در قبال تحقق آرمان ها
8-  گرفتار افراط و تفریط شدن (زود داغ شدن و زود یخ زدن)
9-  ضعف در تشخیص وظایف و شناخت اولویت ها
10- گرفتار روزمره‏گی ها و مسائل پیش پا افتاده بودن
11- ضعف در انتقاد‏پذیری به جهت نوعی غرور کاذب
12- ضعف در دشمن شناسی به جهت عدم بصیرت
13- عدم بهره‏گیری صحیح از تجارب ارزشمند گذشته
14- گرفتار کارهای کلیشه‏ای بودن
15- گرفتار نوعی تعصب جاهلی بودن (نام‏ها، گروهها، تشکل‏ها، انجمن‏ها و...)
16- ضعف در آشنایی با تاریخ (اعم از تاریخ جهان، تاریخ ایران، تاریخ معاصر، تاریخ انقلاب اسلامی و تاریخ دفاع مقدس)
17- مستغنی دانستن خود از ارتباط دائمی با سرچشمه‏های زلال معارف الهی (علما و فضلای روشن‏بین حوزه)
18- پراکنده‏کاری و عدم تمرکز و تجمیع توانمندی‏ها برای وصول به اهداف مشخص
19- مقطعی کار کردن و عدم استمرار و استقامت در کارها (البته بخشی‏اش به خاطر کوتاه بودن دوره دانشجویی افراد است)
20- رویکرد احساسی و عاطفی به مسائل؛ نه عقلانی و منطقی

نوشته شده توسط : سید کمیل

بسم الله []