خوشحالم که برادران و خواهران عراقی ام، از این به بعد چیزهایی برای به خود بالیدن و افتخار کردن پیش ما ایرانی ها دارند. همیشه وقتی با عراقیها از خاطرات شهدای دفاع مقدس میگفتم و به برونسی و بابایی و همت و باقری و باکری و خرازی افتخار میکردم، متوجه حسّ خجالت و سرافکندگی ملّتی میشدم که در طول قرنهای متمادی، جز مواردی اندک، چیزی برای افتخار ندارد. 

اگر در یکی از مراسمهای تبادل پیکر مطهر شهدای دفاع مقدس با اجساد کشته شدگان عراقی شرکت کرده باشید، حتماً به وضوح حسّ سرافکندگی و خسران را در چشمهای به زیر دوخته شده ی عراقیها مشاهده کرده اید. وقتی در جمع عراقیها سخن از خمینی و خامنه ای و نقش ولایت فقیه در مدیریت جامعه اسلامی به میان می آمد، می دیدم که چگونه احساس عقب افتادگی به آنها دست میدهد که چرا نشانه ی روشنی از راهبری جامعه توسط حوزه ی نجف و مرجعیت عالی شیعه عراق دیده نمی شود.

حالا ولی، عراق به مرزهای افتخار و عزت و سرفرازی نزدیک می شود. هم رهبری دارد که با یک بیانیه میلیونها نفر را برای دفاع از مقدسات بسیج کرده است، و هم شهدایی دارد که برخلاف گذشته نه از سر ضعف و پذیرش ظلم، بلکه این بار از موضع قدرت و حماسه تقدیم اسلام شده اند، و پشتوانه ی سالها غرور و عزت و افتخار ملی عراق خواهند بود. حالا عراق شهدایی دارد که امت اسلامی با افتخار بر تابوتشان بوسه میزند.

عراق امروز، بیش از همیشه به روزهای آرمانی اش برای استقبال و پذیرایی از موعود ادیان نزدیک می شود.. خون شهدای عراق، زمین را از پلیدیها پاک خواهد کرد و إن شاء الله زمینه ساز ظهور خواهد شد.. شهدای عراق، «لِتُرابِ مَقدَمِهِ الفداء» هستند.. و کوفه، منتظر است تا پایتخت حکومت جهانی مستضعفان شود.

نوشته شده توسط : سید کمیل

بسم الله []