پس از روشنگری‏های اخیر رئیس جمهور در مورد پشت پرده‏ی بعضی مفاسداقتصادی و نیز افشای عوامل اصلی سنگ‏اندازی در مسیر حرکت دولت خدمتگزار موجی از اعتراض‏ها و انتقادات و ابراز نگرانی‏ها و تردیدها در سطوحی از جامعه پدیدار گشت. البته قاطبه‏ی ملت ایران ضمن ابراز خرسندی از این اقدام مبارک حمایت خود را از رئیس جمهور اعلام کردند که نمونه روشن آن در استقبال بی‏نظیر مردم مؤمن اصفهان از ایشان متجلی شد.
اما در برخورد با منتقدان و معترضان باید میان مغرضان و دلسوزان تمایز قائل شده و به هریک به صورت جداگانه پاسخ دهیم و البته پاسخ ما به مغرضان روشن است؛ چراکه این افراد همان کسانی هستند که با این روشنگری‏ها منافع شخصی یا باندی‏شان به خطر افتاده و نگران از دست رفتن سرمایه‏هایی هستند که طی سال‏های گذشته با تشکیل طبقه‏ی مرفهان ویژه‏خوار برهم زده‏اند و اینک با آگاهی عمومی جامعه و شفاف‏سازی انجام گرفته به صورت غیر منتظره‏ای در معرض مطالبات جدی عمومی قرار گرفته‏اند.

این همان حقیقتی است که رهبر معظم انقلاب آن را پیش بینی فرموده و به مسؤولان در خصوص آن چنین هشدار داده بودند: «با آغاز مبارزه جدی با فساد اقتصادی و مالی یقیناً زمزمه‏ها و به تدریج فریادها و نعره‏های مخالفت با آن بلند خواهد شد. این مخالفت‏ها نباید در عزم راسخ شما تردید بیفکند.» بنابراین پاسخ ما به این افراد این است که مطمئن باشید که با عزم راسخ رئیس جمهور و همت و حمایت قاطع ملت، روزگار رانت‏خواری و غارتگری از بیت المال به پایان رسیده است و فریادها و نعره‏ها و توهین‏ها و تهمت‏ها و حتی مظلوم‏نمایی‏ها و قیافه‏ی حق به جانب گرفتن‏هایتان کوچک‏ترین تردیدی در اراده‏ی عمومی ملت و دولت برای تصفیه و پالایش نظام از لوث مفاسد شما ایجاد نخواهد کرد.
اما عده‏ای از دلسوزان نظام نیز از سر شفقت و با زبان نصیحت نگران وضعیت پیش آمده هستند و در اظهار نظرهایشان افشاگری‏های رئیس جمهور را موجب بدبینی و یأس مردم نسبت به اصل نظام و تضعیف نظام می‏دانند. در پاسخ به این عزیزان باید گفت:
اولاً باید حساب نظام را از حساب افراد و اشخاص جدا نموده و تفکیک نماییم. متأسفانه در طول سال‏های اخیر چنین القاء شده است که وجود بعضی افراد و اشخاص مساوی با خود «نظام» است و هر نقدی به این استوانه‏ها به منزله‏ی تضعیف و تزلزل اصل نظام تلقی شده است. حال آنکه چنین تفکری نه در نگاه اسلامی جایگاهی دارد و نه در سیره‏ی مدیریتی امام خمینی(ره) مورد تأیید است. روش مدیریتی امیرالمؤمنین علی(ع) به ما یاد می‏دهد که اشخاص و افراد - هرکه باشند و هر سابقه ای که داشته باشند- نمی‏توانند ملاک و معیار حق و باطل باشند. ایشان به فردی که در جنگ جمل با مشاهده‏ی عایشه و طلحه و زبیر که هر سه از نزدیکان رسول اکرم(ص) بودند در یک سوی میدان و دیدن علی(ع) در سوی دیگر دچار تردید شده بود فرمودند: «إعرف الحقّ تعرف أهله.»
امام خمینی(ره) نیز به ما آموخت که باید حساب اصل نظام را از افراد و اشخاصی که در نظام هستند جدا بدانیم و با همین استدلال بود که آقای منتظری را از مسؤولیت مهم «قائم مقام رهبری» عزل نموده و در پاسخ به تردید نمایندگان مجلس و وزرای دولت چنین نوشتند: «شنیدم در جریان امر حضرت آقاى منتظرى نیستید و نمى‏دانید قضیه از چه قرار است. همین قدر بدانید که پدر پیرتان بیش از دو سال است در اعلامیه‏ها و پیغام‏ها تمام تلاش خود را نموده است تا قضیه بدین جا ختم نگردد، ولى متأسفانه موفق نشد. از طرف دیگر وظیفه شرعى اقتضا مى‏کرد تا تصمیم لازم را براى حفظ نظام و اسلام بگیرد. لذا با دلى پرخون حاصل عمرم را براى مصلحت نظام و اسلام کنار گذاشتم. ان شاء اللَّه خواهران و برادران در آینده تا اندازه‏اى روشن خواهند شد. سفارش این موضوع لازم نیست که دفاع از اسلام و نظام شوخى بردار نیست؛ و در صورت تخطى، هر کس در هر موقعیت بلافاصله به مردم معرفى خواهد شد.»
این جملات و اقدام امام راحل به خوبی نشان می‏دهد که چه بسا گاهی حفظ اصل نظام جز از طریق افشای مفاسد پشت پرده بعضی از مهم ترین حاکمان نظام امکان‏پذیر نباشد و لذا نباید حیثیت و آبروی نظام را به گونه ای به زلف اشخاص و افراد گره بزنیم که دیگر نتوانیم هیچ انتقادی به اشتباهات آنان بکنیم.
ثانیاً وقتی حساب نظام را از حساب اشخاص جدا کردیم روشنگری‏هایی نظیر آنچه توسط دکتر احمدی‏نژاد صورت گرفت نه تنها موجب بدبینی و ناامیدی مردم نسبت به نظام نمی شود، بلکه کاملاً بالعکس باعث امیدواری و دلگرمی مردم به نظام اسلامی خواهد شد. زیرا مردم به وضوح در می‏یابند که مسؤولانی پاکدست و پاکدامن در نظام مشغول به خدمت هستند که مصالح مردم را قربانی هیچ مصلحت شخصی و گروهی و جناحی نمی کنند و با قاطعیت در برابر تخلفات و مفاسد از سوی هرکس و در هر پست و مقامی که باشد می‏ایستند و در صورت لزوم مردم را نیز با خبر نموده و به یاری می‏طلبند.
ثالثاً چنین روشنگری‏هایی آنگاه که به موقع و با توجه به مصالح کلان نظام صورت گیرد آینده نظام را نیز بیمه می‏کند؛ زیرا باعث می‏شود از این پس دزدان و غارتگران بیت‏المال جرأت چپاول و دست‏درازی به اموال ملت را نداشته باشند. چراکه همواره نگران هستند که افرادی مانند دکتر احمدی‏نژاد با شجاعت و صراحت گزارش مستند تخلفات آنان را در پیشگاه ملت گشوده و جلوی ویژه‏خواری آنان را بگیرند.
پس در مجموع باید روشنگری‏های رئیس جمهور را به فال نیک گرفت و آن را برای نظام و تحکیم پایه‏های آن و دلگرمی و اعتماد هرچه بیشتر مردم به اسلام و انقلاب مسؤولان خدمتگزار مفید و مبارک دانست و مقطع کنونی که طلیعه دهه‏ی چهارم انقلاب یعنی دهه‏ی عدالت و پیشرفت است را سرآغاز فصل پالایش و تطهیر و تصفیه و تزکیه نظام از مفسدان اقتصادی و مدیریتی بدانیم و بنامیم.
 عناوین انتخاباتی وبلاگ جهاد هم‏چنان باقی است:
 پوپولیسم تبلیغاتی اصلاح‏طلبان 
 بد اخلاقی انتخاباتی یا بی‏تقوایی سیاسی!؟ 
 شرکت در انتخابات ، حقّ یا تکلیف !؟ 
دردسرهای رئیس‏جمهور شدن پس از احمدی‏نژاد

نوشته شده توسط : سید کمیل

بسم الله []

فراموش نکرده‏ایم که وقتی دکتر احمدی‏نژاد برخلاف میل بعضی افراد و جریانات سیاسی با شعار عدالت و مهرورزی و با ادبیات مردمی و صمیمی وارد صحنه رقابت‏های انتخاباتی نهمین دوره ریاست‏جمهوری شد، اصلاح‏طلبان که اتفاقاً‏ آن روزها بر کرسی قدرت تکیه زده‏بودند ایشان را به اتخاذ مواضع پوپولیستی متهم کردند. جریان اصلاحات در حالی دکتر احمدی‏نژاد را پوپولیست می‏خواند که مردم مسلمان ایران روزهای سختی را با آرزوی بازگشت دولت به گفتمان امام و انقلاب سپری کرده بودند و توده‏های عمومی ملت سال‏ها بود که از سیاست‏های سکولار و ضد دینی دولت اصلاحات به ستوه آمده بودند. بر همین اساس وقتی دکتر احمدی‏نژاد با صراحت و صداقت سخن از بازگشت به اصول و آرمان‏های انقلاب اسلامی به میان آورد توانست اعتماد عمومی را به خود جلب نموده و با رأی مردم سکان هدایت قوه‏ی مجریه را به دست بگیرد.
امروز چهار سال از آن زمان می‏گذرد و رئیس‏جمهور محبوب ملت ایران در عمل اثبات کرده‏است که به شعارهای اصولی و ارزش‏های اسلام ناب و آرمان‏های انقلاب اسلامی سخت وفادار است و اگر از عدالت، مهرورزی، مبارزه با فساد و... سخن می‏گوید برای جلب نظر و جذب رأی مردم نبوده و نیست، بلکه این شعارها از عمق اعتقاد راسخ او به این اصول و مبانی ریشه گرفته‏است و با تلاش خستگی‏ناپذیر و تحسین‏برانگیز او در راه تحقق این آرمان‏ها اعتماد مجدد مردم به این خط مشی دور از ذهن نخواهد بود.

اما نکته‏ی جالب این است که این روزها شاهد اِعمال سیاست‏های پوپولیستی و عوام‏فریبانه از سوی همان کسانی هستیم که چهار سال پیش دکتر احمدی‏نژاد را به همین عناوین متهم می‏کردند: نقد کوچه‏بازاری عملکرد دولت در نطق‏های تلویزیونی و انتخاباتی، شعرها و شعارهای هجوآمیز، سوءاستفاده از اعتقادات عمومی و علاقه مردم به سادات و رنگ سبز، دادن وعده‏های غیرممکن یا غیرقانونی نظیر جمع‏آوری گشت ارشاد، ژست‏های فمینیستی و سوءاستفاده‏ی ابزاری از زنان مانند به همراه داشتن همسر در تمام برنامه‏های انتخاباتی یا وعده‏ی انتخاب یک وزیر زن در کابینه یا تشکیل ستاد دختران فیروزه‏ای، سوءاستفاده از احساسات و عواطف قومیتها و اقلیت‏های مذهبی نظیر تلاش برای سخن گفتن به زبان آذری یا دادن وعده‏های سر خرمن به برادران اهل سنّت، موج‏سواری بر شایعات و شبهات ضد انقلاب مانند شبهه‏ی کمک به لبنان و فلسطین و... تنها چند نمونه از تاکتیک‏های پوپولیستی اصلاح‏طلبان برای فریب افکار عمومی و همراه‏سازی بدنه‏ی اجتماعی با جریان سکولار اصلاح‏طلب است.
البته ملت ایران هوشیارتر و بصیرتر از آن است که فریب تبلیغات پر رنگ و لعاب مدعیان اصلاح‏طلبی را بخورد و سرنوشت کشور را به کسانی بسپارد که در دوران تاریک حاکمیت خود موجب ننگ و بی‏آبرویی ایران اسلامی شدند. اما سؤالی که باید در این مجال به آن پاسخ گفت این است که به راستی پوپولیست کیست؟؟؟ پوپولیست کسی است که دست به هر کاری می‏زند تا رنگ و بویی مردمی به خود بگیرد؛ نه آن کسی که به حقیقت فرزند ملّت و مردی از جنس مردم است.

نوشته شده توسط : سید کمیل

بسم الله []