بد اخلاقی انتخاباتی یا بیتقوایی سیاسی!؟
همیشه با نزدیک شدن به ایام انتخابات و خصوصاً در روزهای تبلیغات نامزدها سخن از اخلاق سیاسی و انتخاباتی بسیار به میان میآید و هواداران کاندیداها و رسانهها یکدیگر را به دوری از «بد اخلاقی سیاسی» دعوت میکنند. چندی پیش نیز همایش ملّی دهمین دورهی انتخابات ریاست جمهوری با حضور نخبگان و صاحبنظران سیاسی جناحهای مختلف برگزار شد و یکی از محورهای عمدهی آن همایش نیز «رقابت اخلاقی» نام داشت و اتفاقاً از منشور اخلاقی انتخابات در نظام جمهوری اسلامی نیز رونمایی شد. در این خصوص توجه به چند نکته حائز اهمیت است:
1- اخلاق اسلامی که مجموعهای از بایدها و نبایدهای الاهی و انسانی برای رشد فضایل و مبارزه با رذایل در نفس انسان و جامعهی بشری است یخشی از مهمترین معارف دینی و آیات رحمانی و روایات نورانی اهلبیت(ع) را تشکیل میدهد. تا جایی که رسول مکرم اسلام(ص) هدف از بعثت خویش را اتمام مکارم اخلاق میخوانند و قرآن کریم نیز ایشان را بر قلهی رفیع اخلاق معرفی مینماید.
2- جمهوری اسلامی نظامی مردمسالار و با محتوای اسلامی است که بر طبق قانون اساسی، خود را ملزم به رعایت همهی احکام و باید و نبایدهای اسلامی میداند و بیتردید باید و نبایدهای اخلاقی اسلام عزیز نیز نباید از نظر دور نگه داشته شود. لذا همانطور که سازوکارهای لازم جهت صیانت از فقه و احکام اسلامی در این نظام پیشبینی شدهاست باید مکانیزم مورد نیاز برای اجرای اخلاق الاهی در جامعهی اسلامی را نیز مشخص نماییم. از جمله، در روند برگزاری انتخابات نیز باید رعایت اخلاق اسلامی به عنوان شاخصهی انتخابات در این نظام و نقطهی افتراق مردمسالاری دینی با نظامهای تابع لیبرال دموکراسی غربی پر رنگ و برجسته باشد.
3- همانگونه که خط قرمز احکام فقهی را واجبات و محرمات تشکیل میدهد، باید و نبایدهای اخلاقی نیز دارای خط قرمزهایی است که عبور از آنها صرفاً به معنی انجام یک سری کارهای ناپسند و مکروه تلقّی نمیشود؛ بلکه به منزلهی خروج از مرزهای تقوا و ایمان شناخته میشود؛ از جمله در روایات ما دروغ به عنوان یکی از پلیدترین رذایل اخلاقی و گناهان کبیره معرفی شدهاست که ریشه و کلید همهی زشتیها و بدیهاست. یعنی ملکهی رذیلهی دروغ در نقش مادر سایر گناهان عمل میکند و انسان را به ورطهی هر گناه و فجور دیگری میکشاند.
4- بر این اساس بسیاری از اموری که متأسفانه این روزها از سوی طرفداران بعضی نامزدها مشاهده میشود آنگونه که در رسانهها تبلیغ میشود، صرفاً به اندازهی انجام کارهایی مکروه و ناخوشآیند نیست؛ بلکه ارتکاب گناهانی بس بزرگ و نابخشودنی است. غیبت، عیبجویی، تهمت، بهتان، سوءظنّ، دروغپراکنی، تمسخر و استهزاء، توهین و افتراء و... همگی از أکبر کبائری هستند که خدای متعال در فبال آنها وعدهی عذاب دردناک و خذلان و خواری در دنیا و آخرت را دادهاست.
5- همهی فعالان عرصهی سیاست لازم است تعارف را کنار گذاشته و از بازی با الفاظ بپرهیزند و «بیتقواییهای سیاسی» خویش و اطرافیان را تحت عنوان فرمالیتهی «بد اخلاقی سیاسی» پنهان نساخته و از این طریق سعی نکنند که قبح و زشتی گناهان کبیرهای را که برای به چنگ آوردن جیفهی گندیدهی دنیا مرتکب میشوند، در اذهان عمومی کمرنگ و بیاهمیت جلوه دهند. لذا شایسته است که نامزدهای محترم ریاستجمهوری و خصوصاً هواداران ایشان از ارتکاب هر عملی که شائبهی عبور از حدود الاهی و تجاوز به حقوق دیگران را دارد به شدت برحذر باشند و دین و آخرت خویش را به بهای دنیا و ریاست دیگران نفروشند که اگر چنین کنند، معاملهای بسیار خسارتبار انجام دادهاند.
6- یکی از رایجترین بیتقواییهای سیاسی که این روزها شاهد آن هستیم این است که بعضی نامزدها و حامیان ایشان، آنچنان به تخریب و توهین و تهمت نسبت به یکی از کاندیداها روی آوردهاند که گویی در وجود خودشان هیچ نقطهی مثبتی یافت نمیشود که با تبلیغ آن رأی و نظر مردم را به سوی خویش جلب نمایند. ایشان که در سالهای اخیر به برکت هوشیاری و بصیرت سیاسی مردم عزیز سیلیهای پیدرپی و کوبندهای از ملت دریافت داشتهاند، این روزها به تخریب همآهنگ و گستردهای روی آوردهاند تا در حقیقت نه از یک شخص خاص، بلکه از مردم انتقام بگیرند. سیره ی عملی ناشایست ایشان در سالهای اخیر این نکته را در نزد افکار عمومی ثابت کردهاست که این افراد اصولاً در پی به دست آوردن قدرت هستند و برای رسیدن به این هدف استفاده از هر وسیلهای را مباح میدانند و لذا اخلاق سیاسی در نزد ایشان کمترین ارزشی ندارد.
7- تأسفبارتر آنکه عدهای در این وانفسای سیاست با صراحت و وقاحت اعلام میدارند که از ریشه و اساس به چیزی به نام «اخلاق انتخاباتی» اعتقاد ندارند و یا کاندیدایی که لباس تبلیغ دین را نیز پوشیدهاست و وظیفهی ذاتیاش ترویج اخلاق حسنهی اسلامی در کلام و مرام است میگوید زمان موعظه و پند و درس اخلاق گذشتهاست. این قبیل سخنان و اظهار نظرها بیتردید زنگ خطری است که باید دلسوزان انقلاب و اسلام را بیدار کند و به فکر بیندازد تا کشور را از سقوط در پرتگاه انحطاط اخلاقی نجات دهند.
8- این روزها ملت ایران داغ از دست دادن یکی از اسوههای اخلاق و پارسایی را بر دل دارد. تشییع پرشکوه پیکر مرجع عالیقدر تقلید، حضرت آیتالله بهجت را باید میثاقی دوباره بر پیمان وفاداری ملت قهرمان ایران نسبت به همهی فضایل و زیباییهای دینی و معنوی و اخلاقی و نماد بیزاری مردم از انساننماهایی دانست که در میدان رقابت بر سر تصاحب دنیا، گوی سبقت را از یکدیگر میربایند و بویی از اخلاق و تقوا به مشامشان نرسیدهاست.
أللهمّ اجعل عواقب امورنا خیراً
* همین مطلب در دولت مهر
نوشته شده توسط : سید کمیل
لیست کل یادداشت ها